ΑΦΡΙΚΗ

    

          Αν και η επιστήμη της Ανθρωπολογίας διδάσκει ότι το λίκνο της ανθρωπότητας βρίσκεται στην κοιλάδα Ριφί, σημείο το οποίο αποτελεί ένα σχετικά στενό ρήγμα, που περνάει από την Κένυα και καταλήγει στην Αιθιοπία, οι πρόγονοί μας εγκατέλειψαν την αφρικανική ήπειρο κατά την προϊστορική εποχή.

         Η αφρικανική ιστορία τις τελευταίες χιλιάδες χρόνια έχει διέλθει από ποικίλες φάσεις Συνεπώς, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η Αφρική διαθέτει λίγες τοποθεσίες, οι οποίες αποτελούν μέρος της παγκόσμιας αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και, όσες υπάρχουν, συνδέονται κυρίως με την ισλαμική τέχνη. Σ΄αυτό συμβάλλει και το γεγονός ότι μετά την Ωκεανία, η Αφρική είναι η πλέον αραιοκατοικημένη ήπειρος της γης, εξαιτίας των δύο μεγάλων ερήμων της, της Σαχάρας και της Καλαχάρι, αλλά και των πολλών παρθένων, τροπικών δασών της.

      Από τις 31 τοποθεσίες παγκόσμιας κληρονομιάς της ηπείρου, οι μισές περίπου βρίσκονται στα αφρικανικά παράλια της Μεσογείου ή στις νότιες παρυφές της Σαχάρας. Είναι μεσαιωνικές μεντίνες, με διακοσμημένα τζαμιά και μιναρέδες, όπως η Φες και το Μαρακές, οχυρωμένα κάστρα κατά μήκος των δρόμων των καραβανιών, τα οποία συνέδεαν τη Μεσόγειο με την Αφρική ή πόλεις σε θρυλικές ερήμους, όπως η Τζενέ και το Τιμπουκτού .

       Ακόμη πιο νότια η αρχιτεκτονική κληρονομιά της Αφρικής είναι αποτέλεσμα της αποικιοκρατίας. Για παράδειγμα στο Γκορέ και στο Σεν  Λούις της Σενεγάλης υπάρχουν σκοτεινά κατάλοιπα του δουλεμπορίου.

       Αντίστοιχα, η παρουσία των Βρετανών πιστοποιείται στη Ζανζιβάρη, στην ανατολική ακτή, καθώς και στο νησί Ρόμπεν στη νότια Αφρική, ενώ των Πορτογάλων στο Ιλ της Μοζαμβίκης.

    Αν και τα μνημεία της αρχιτεκτονικής των μεγάλων φυλετικών πολιτισμών είναι λίγα σε αριθμό και σχετικά πρόσφατα, έχουν μια ασυνήθιστη αυθεντικότητα και παρουσιάζουν εξαιρετικό ανθρωπολογικό  ενδιαφέρον.

    Τέτοια είναι η περίπτωση στη δυτική Αφρική των βασιλικών ανακτόρων στο Αμπομέι του Μπενίν, στα κτίρια Ασάντι στη Γκάνα και του βράχου Μπαντιαγκάρα της φυλής  Ντογκόν στο Μάλι.

    Δυστυχώς όμως μεγάλο μέρος αυτής της πολιτιστικής κληρονομιάς έχει εκτεθεί σε ανυπολόγιστους κινδύνους: Πολλές αφρικανικές χώρες κατατρύχονται από αιματηρές, φυλετικές  συγκρούσεις, κατά διαστήματα, οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο τα μνημεία της πολιτιστικής κληρονομιάς. Επιπρόσθετα το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο  της πλειονότητας των λαών της αφρικανικής ηπείρου σημαίνει ότι τα επί μέρους κράτη, ακόμη κι αν θέλουν, είναι ανίσχυρα να διαφυλάξουν τα μνημεία τους, χωρίς τη συνδρομή διεθνών οργανισμών.