Δευτέρα 31 Αυγούστου 2015

Φλωρεντία

                    

Λίκνο της Αναγέννησης, γενέτειρα του Μποτιτσέλι, «έδρα» του Μιχαήλ Άγγελου, εμπνεύστρια του Δάντη· είναι κάποιοι μόνο από τους χαρακτηρισμούς που ταιριάζουν απόλυτα στη  Φλωρεντία, την «πρωτεύουσα» της τέχνης κι όχι μόνο. Μια επίσκεψη στην πόλη του Λεονάρντο ντα Βίντσι και του Γαλιλαίου συνιστά πραγματική εμπειρία ζωής. Δεν χρειάζεται να αναρωτιέσαι το λόγο, μιας και εδώ θα περπατήσεις ψηλαφώντας τα ζωντανά ακόμα χνάρια μιας περιόδου που θεωρείται ίσως η σημαντικότερη στην ιστορία της ανθρωπότητας. Θα καθηλωθείς από τα αρχιτεκτονικά μοτίβα του Arnolfo, θα θαυμάσεις το μεγαλείο της ζωγραφικής του Giotto, θα εντυπωσιαστείς από την ομορφιά της γλυπτικής του Pisano, θα γοητευτείς από το λυρισμό της γλώσσας του Δάντη. Με λίγα λόγια αυτή την πόλη θα την ερωτευτείς, θα την αγαπήσεις, θα τη λατρέψεις. Οι έντονες συγκινήσεις είναι το λιγότερο που θα βιώσεις εδώ!  

                    Η Φλωρεντία είναι μια ζωντανή  πόλη- μουσείο, με μνημεία που επιβάλλεται  ο καθένας να τα επισκεφθεί και να τα θαυμάσει, ανασαίνοντας τον αέρα της Αναγέννησης,τον οποίο εξάλλου αποπνέει ολόκληρη η πόλη. Ενδεικτικά αναφέρουμε κάποια από αυτά:

    Καθεδρικός Ναός(Ντουόμο):

      
     O καθεδρικός ναός της Φλωρεντίας στέκει ψηλός πάνω από την πόλη. Η εκκλησία της Σάντα Μαρία ντελ Φιόρε (Αγίας Μαρίας των Λουλουδιών) ή καθεδρικός ναός ή  Ντουόμο, είναι μια τεράστια Γοτθική κατασκευή που χτίστηκε στη θέση της εκκλησίας ΣάνταΡεπαράτα,
     Ο καθεδρικός ναός άρχισε να χτίζεται στο τέλος του 13ου αιώνα σε Γοτθικό ρυθμό, από τον Αρνόλφο ντι Κάμπιο, και ο τρούλος, που κυριαρχεί στο εξωτερικό, προστέθηκε τον 15ο   Η εκκλησία τότε καθαγιάστηκε και «τελείωσε» αν και η πρόσοψη ήταν ημιτελής . 
   Το εξωτερικό καλύπτεται από μια διακοσμητική ανάμειξη ροζ, λευκού και πράσινου μαρμάρου. Το εσωτερικό, σε αντίθεση, είναι αρκετά ψυχρό και απλό. Εσωτερικά, το ρολόι πάνω από την είσοδο, σχεδιάστηκε το 1443 από τον Πάολο Ουτσέλλο σύμφωνα με την ώρα στην Ιταλία όπου το 24ωρο της ημέρας έληγε με τη δύση του ήλιου.
    Ο τρούλος, που χτίστηκε από τον Φίλιππο Μπρουνελλέσι και κέρδισε το διαγωνισμό για την αποπεράτωσή του το 1418, είναι σε σχήμα αυγού και χτίστηκε χωρίς σκαλωσιά. Η ανύψωση αυτού του τρούλου, του μεγαλύτερου στον κόσμο στην εποχή του, ήταν πολύ δύσκολος αρχιτεκτονικός άθλος. Στη βάση του τρούλου, μόλις πάνω από το τύμπανο, ο Μπάτσιο ντ’ Ανιόλο άρχισε την προσθήκη ενός μπαλκονιού το 1507. Μία από τις οκτώ πλευρές του αποπερατώθηκε το 1515.
     Ο καλύτερος τρόπος για να δείτε τον τρούλο είναι να σκαρφαλώσετε τα 143 σκαλιά του: Ο  δρόμος σας οδηγεί στο εσωτερικό του τρούλου όπου μπορείτε να θαυμάσετε από κοντά τις πολύ  τοιχογραφίες του Τζώρτζιο Βασάρι της «Τελευταίας Κρίσης» (1572-9).
        Συνεχίστε προς τα πάνω δια μέσου των δύο κελυφών του τρούλου απ’ όπου θα απολαύσετε εντυπωσιακή θέα της πόλης.

*Παλάτσο Βέκιο
        
    Το μεσαιωνικό Παλατσο Βέκιο είναι το Δημαρχείο της Φλωρεντίας.Ολοκληρώθηκε το 1322 και διακοσμήθηκε από το Βαζάρι,αν και αρχικά είχαν προσκληθεί ο Λεονάρντο ντα Βίντσι και ο Μικελάντζελο.Οι τοιχογραφίες του εσωτερικού εξυμνούν το Δούκα Κόζιμο Α' και τη δημιουργία του  μεγάλου  δουκάτου της Τοσκάνης.



*Βιβλιοθήκη Ουφίτσι

     

     Το Ουφίτσι (Uffizi) είναι παλάτι της Φλωρεντίας,  που στεγάζει ένα από τα παλαιότερα μουσεία - πινακοθήκες στον κόσμο, την Galleria degli Uffizi. Τα έργα που εκτίθενται στο μουσείο καλύπτουν χρονικά την περίοδο από τον 13ο  μέχρι τον 18ο  αιώνα και συνθέτουν μία από τις σημαντικότερες συλλογές αναγεννησιακής τέχνης.


*Πόντε Βέκκιο
       
       H Ponte Vecchio (Πόντε Βέκιο) είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά αξιοθέατα της Φλωρεντίας. Πρόκειται για μια μεσαιωνική πέτρινη γέφυρα που μέχρι το 1218 ήταν η μοναδική γέφυρα που ένωνε τις ακτές πάνω από τον ποταμό Arno. Αποτελείται από τρεις τμηματικές καμάρες με ύψος  3,5-4 μέτρα και μήκος περίπου 30 μέτρα η καθεμία.
       Η γέφυρα ξαναχτίστηκε το 1345 μετά από πλημμύρες και είναι η μοναδική γέφυρα που δεν κατέστρεψαν οι Ναζί. Γύρω από αυτήν βρίσκονται πολλά μαγαζιά, που παλιά ήταν κυρίως κρεοπωλεία και ψαράδικα. Το 1593 με απόφαση του δούκα Ferdinand, τα μαγαζιά μετατράπηκαν σε  χρυσοχοεία. Τα περισσότερα μαγαζιά μέχρι και σήμερα πουλάνε κοσμήματα, από φτηνά μέχρι και πολύ ακριβά. 
           Η γέφυρα ανακαινίστηκε ριζικά το 1565, όταν χτίστηκε πάνω της ο διάδρομος Corridoio Vasariano για να ενώσει το Palazzo Vecchio με το Palazzo Pitti.



 *Ο Δαβίδ του Μιχαήλ Αγγέλου

       Ο Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου, που φιλοτεχνήθηκε από το 1501 ως το 1504, είναι ένα αριστούργημα της Αναγεννησιακής γλυπτικής και, μαζί με την Πιετά, ένα από τα δυο σημαντικότερα γλυπτά του Μιχαήλ Άγγελου. Είναι ένα από τα πιο γνωστά αγάλματα στην ιστορία της γλυπτικής, και έχει γίνει σύμβολο δύναμης και νεανικής ομορφιάς. Παριστάνει τον Βιβλικό βασιλιά Δαβίδ, τη στιγμή που αποφασίζει να αναμετρηθεί με τον Γολιάθ. Στην εποχή του θεωρήθηκε σύμβολο της δημοκρατίας της Φλωρεντίας, μιας ανεξάρτητης πόλης-κράτους που απειλούνταν από πιο ισχυρά αντίπαλα κράτη. Αυτή η ερμηνεία τονίστηκε και με την τοποθέτηση του ύψους 5,17 μέτρων αγάλματος έξω από το Παλάτσο Βέκιο, την έδρα της τοπικής κυβέρνησης της Φλωρεντίας. Τα αποκαλυπτήριά του έγιναν στις 8 Σεπτεμβρίου του 1504


       *Palazzo Pitti

         Ένα ακόμη παλάτι με πούσια ιστορία και ιδιαίτερη αρχιτεκτονική είναι το Palazzo Pitti. Ήταν η επίδειξη δύναμης του Luca Pitti, απέναντι στην οικογένεια των Μεδίκων. Η οικογένεια Pitti όμως πτώχευσε και ο Cosimo I de' Medici αγόρασε το παλάτι, το 1549

   *H Bασιλική του Σαν Λορέντζο

        H παλαιότερη εκκλησία στην πόλη, από το 393, ανακατασκευάστηκε αρκετές φορές μέχρι να πάρει τη σημερινή της μορφή. Το σημερινό κτίριο χρονολογείται από το 1423 και σχεδιάστηκε από τον Brunelleschi. Στο εσωτερικό της υπάρχουν έργα των Rosso Fiorentino, Desiderio da Settignano, Donatello, Bronzino. H εκκλησία χαρακτηρίζεται από το εκθαμβωτικό τετράγωνου σχήματος Παλαιό Σκευοφυλάκιο από τον Brunelleschi και το Νέο Σκευοφυλάκιο του Michelangelo, το οποίο και φιλοξενεί τους οικογενειακούς τάφους των Μεδίκων. Στα αριστερά της εκκλησίας υπάρχει η βιβλιοθήκη Laurentian, η οποία παραγγέλθηκε ειδικά από την οικογένεια των Μεδίκων προκειμένου να φυλάξουν την εξαιρετική τους συλλογή από βιβλία, πάπυρους και χειρόγραφα.      

Βαπτιστήριο Ιωάννη του Προδρόμου


     Το κτίριο του Βαπτιστηρίου σχεδιάστηκε έτσι ώστε να αποτελεί τη γήινη εικόνα μιας υψηλότερης, θεϊκής πραγματικότητας, για αυτό και διακατέχεται από απόλυτες, ευθείες γραμμές. Η οκταγωνική δομή του έχει μια σημαντική συμβολική σημασία: το οκτάγωνο συμβολίζει την 8η μέρα, αυτή εκτός της ανθρώπινης ζωής στη γη και κατά την οποία ο Χριστός ανέρχεται και ζει αιώνια ως μια εικόνα που συνδέεται με τη βάφτιση του Χριστού από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, τα πρώιμα χριστιανικά χρόνια.          Μεταξύ 1330 και 1336, ο Andrea Pisano, δημιούργησε την πρώτη χάλκινη πόρτα με χρυσές μορφές γοτθικού τύπου. Το 1401 πραγματοποιήθηκε ένας διαγωνισμός για την κατασκευή της δεύτερης πόρτας, τον οποίο κέρδισε ο Lorenzo Ghilberti, για μια δουλειά που έμοιαζε πολύ με την προηγούμενη, αλλά είχε μεγαλύτερο βάθος και νατουραλισμό. Το 1424 παρουσίασε το έργο του για την τρίτη πόρτα, το οποίο εξέπληξε τους πάντες αφού παρουσίαζε μια τελείως διαφορετική τεχνοτροπία, η οποία αποτέλεσε και την αρχή του ρεύματος της Αναγέννησης. Η πόρτα ονομάστηκε "Πόρτα του Παραδείσου" και το αριστούργημα του πήρε μια τιμητική θέση στην είσοδο του Καθεδρικού. Στα πλαϊνά της πόρτας υπάρχουν 2 πορφυρές κολώνες οι οποίες αποτελούσαν δώρο των κατοίκων της Πίζας το 1115 προκειμένου να ευχαριστήσουν τους κατοίκους της Φλωρεντίας για τη βοήθειά τους στον πόλεμο εναντίον των Μουσουλμάνων. Στο εσωτερικό του Βαπτιστηρίου υπάρχει ένα μωσαϊκό του Coppo di Marcovaldo, από το οποίο επηρεάστηκε και ο Giotto σε μετέπειτα έργα του.

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ











Βενετία

        

Το Μεγάλο Κανάλι της Βενετίας

       Η Βενετία έχει ονομαστεί με μια σειρά διαφορετικών τίτλων και είναι γνωστή και ως “Γαληνότατη”, “Πόλη του Νερού”, “Πόλη των Μασκών”, “Πόλη των Γεφυρών”, “Βασίλισσα της Αδριατικής”, “Πόλη των Καναλιών” και “Επιπλέουσα Πόλη”. 
 Το όνομά της πιστεύεται ότι προέρχεται από τον αρχαίο λαό των Βενέτων(Βένετοι), ο οποίος έζησε στην περιοχή τον 10ο αιώνα π.Χ.
     Η Βενετία πιστεύεται ότι ξεκίνησε ως καταυλισμός προσφύγων κατά την Βυζαντινή εποχή. Έποικοι ταξίδεψαν στην περιοχή, η οποία ήταν μία ελώδη λιμνοθάλασσα, και δημιούργησαν μικρές αποικίες διάσπαρτες γύρω από την ακτογραμμή.
Το διάσημο μεγάλο καναλι από τη Γέφυρα Ριάλτο

     Με την πάροδο του χρόνου, οι αποικίες άρχισαν να συμπλέκονται, μέχρι που σχημάτισαν τελικά μια μεγαλύτερη πόλη με μερικά αξιοσημείωτα παρακλάδια. Η πόλη στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στη θάλασσα για την επιβίωσή της, όχι μόνο για την τροφή που παρείχε, αλλά και για τους εμπορικούς δρόμους που άνοιξαν με την υπόλοιπη Ευρώπη.
    Η πόλη έγινε γνωστή για τα μεταξωτά και άλλα ειδικά χειροποίητα προϊόντα, και εξελίχθηκε σε μια ακμάζουσα κοινότητα. Η Βενετία ήταν η πόλη με την μεγαλύτερη ευημερία σε όλη την Ευρώπη κατά τον 14ο αιώνα, πάνω από 3.000 πλοία χρησιμοποιούσαν τα λιμάνια της εκείνη την εποχή. Τότε χτίστηκαν τα μεγαλύτερα παλάτια και άνθισε ο καλλιτεχνικός κόσμος. Το Συμβούλιο του Δούκα με επικεφαλής τον Δόγη έλεγχε την πόλη.
 Γόνδολες στο Μεγάλο Κανάλι, Βενετία, Ιταλία

     Για πολλά χρόνια, η Βενετία ήταν δημοκρατία. Είχε δικούς της νόμους, εκπαίδευε τον στρατό της και πολεμούσε σε ναυμαχίες σε όλα τα μέτωπα, αλλά η θάλασσα που ήταν αρχικά ο κύριος λόγος άνθισης της έγινε εχθρός της καθώς η Βενετία απέτυχε στο να εξελιχθεί με τον ρυθμό των αντιπάλων της και γρήγορα κατακτήθηκε από αυτούς με αποτέλεσμα να ενσωματωθεί στην Ιταλία.
     Σε άλλους τομείς, η Βενετία άνθισε, σε σημείο, που συναγωνιζόταν το Παρίσι από άποψη πλούτου, αρχιτεκτονικής, πολυτέλειας, γεύσεων, εμπορίου, διακόσμησης, στυλ και σχεδιασμού. Ειδικότερα, πολυτελή σχέδια Rococo, πολυέλαιοι από γυαλί Murano και έπιπλα από λάκα όλα έγιναν συνώνυμο με την πολυτέλεια.
  Τα μοναδικά βενετσιάνικα κτίρια κατασκευάστηκαν πάνω σε ξύλινους πασσάλους που διατηρούν το κάθε κτίριο πάνω από το νερό. Οι ξύλινες σανίδες ήρθαν από τη Σλοβενία και ωθήθηκαν βαθιά μέσα από τη μαλακή λάσπη μέχρι να φτάσουν το σκληρό αργιλώδες στρώμα. Το ξύλο δεν σαπίζει κάτω από το νερό, και χάρη στη ροή των ορυκτών στα ρεύματα νερού, η μαλακή λάσπη μετατρέπεται σε πετρώδης ουσία η οποία αντέχει στο χρόνο και διατηρεί τον υποστηρικτικό ρόλο των κτιρίων.


     Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, φρεάτια βυθίστηκαν μέσα στη λιμνοθάλασσα, ώστε να διοχετευθεί νερό στην τοπική βιομηχανία και η Βενετία άρχισε να βυθίζεται. Τα φρεάτια απαγορεύτηκαν τη δεκαετία του 1960, αλλά η πόλη εξακολουθεί να είναι ευάλωτη στις πλημμύρες.
    Η συνεχής ανησυχία του ότι η Βενετία κινδυνεύει να βυθιστεί ενεργοποίησε το έργο MOSE (Modulo Sperimentale Elettromeccanico) το 2003, ένα μέσο για την αξιολόγηση της απόδοσης των κοίλων επιπλεύσιμων πυλών, η ιδέα είναι να προσκολληθούν αυτές οι πύλες στον πυθμένα της θάλασσας στις τρεις εισόδους της λιμνοθάλασσας. Όταν οι παλίρροιες προβλέπεται να αυξηθούν πάνω από 110 εκατοστά, οι πύλες θα γεμίσουν με αέρα, θα αναδυθούν και θα μπλοκάρουν το εισερχόμενο νερό από την Αδριατική Θάλασσα. Το έργο έχει ολοκληρωθεί κατά το 80% και αναμενόταν να ολοκληρωθεί εντός του 2014, όμως λόγω συλλήψεων, στις αρχές Ιουνίου του 2014, στελεχών που εμπλέκονται σε δωροδοκίες και πλαστά τιμολόγια ενδέχεται να καθυστερήσει η ολοκλήρωση του.


ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ



     Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που μπορείτε να δείτε και να κάνετε στη Βενετία. Και όσες μέρες κι αν καθίσετε,  θα νιώσετε πως πάλι δε θα σας φτάσει ο χρόνος, για να απολαύσετε  αυτή τη μαγική πόλη.


        Η Βενετία είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς, σταθερά όλο το χρόνο και όσοι την έχουν επισκεφθεί γνωρίζουν πολύ καλά γιατί συμβαίνει αυτό. Τέχνη, μουσεία, παλάτια, αλλά και εμπορικά καταστήματα, εστιατόρια και ζαχαροπλαστεία… η Βενετία έχει τα πάντα.
         Το… παράδοξο της Βενετίας είναι ότι είναι χτισμένη πάνω σε μια συστάδα 118 μικρών νησιών που χωρίζονται μεταξύ τους από κανάλια και ενώνονται με γέφυρες. Η αρχιτεκτονική της ξεχωρίζει αφού παντού υπάρχει ένα έργο τέχνης για να θαυμάσεις και δεν είναι τυχαίο ότι έχει αποτελέσει έμπνευση για τόσους μουσικούς και συγγραφείς.
         Η γενέτειρα του Antonio Vivaldi είναι καταγεγραμμένη ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς και αποτελεί μια από πόλεις του κόσμου που πρέπει να επισκεφθείτε οπωσδήποτε κάποια στιγμή στη ζωή σας.
        Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που μπορείτε να δείτε και να κάνετε στη Βενετία. Ας δούμε ωστόσο τα  σημαντικότερα, όπως αναφέρονται στο Skyscanner.net.
Το Παλάτι των Δόγηδων
        Το Palazzo Ducale είναι ένα από τα κορυφαία αξιοθέατα της Βενετίας και ένα από τα παλαιότερα κτήρια της πόλης. Χτίστηκε στα μέσα του 14ου αιώνα ως κατοικία του Δόγη και διαθέτει τυπική γοτθική αρχιτεκτονική. Το 1923 το Παλάτι των Δόγηδων μετατράπηκε σε μουσείο, εκθέτοντας μια εκτενή συλλογή από αριστουργήματα και φιλοξενώντας διάφορες εκθέσεις. Ξεναγηθείτε μέσα στο παλάτι και ανεβείτε τη Σκάλα του Γίγαντα προς την αυλή και επισκεφθείτε το πολυτελώς διακοσμημένο Διαμέρισμα των Δόγηδων και την Αίθουσα της Γερουσίας. Θα έχετε την ευκαιρία να περπατήσετε στη Γέφυρα των Στεναγμών, τη μόνη κλειστή γέφυρα της Βενετίας. Εκεί, όσοι μεταφέρονταν από το δικαστήριο προς τις φυλακές, μπορούσαν να πάρουν την τελευταία ανάσα καθαρού αέρα.
Παλάτι και Μουσείο Ca’ Rezzonico
       Θαυμάστε την ενετική τέχνη του 18ου αιώνα με μια επίσκεψη σε αυτό το πανέμορφο παλάτι που βρίσκεται κοντά στο Campo San Barnaba. Ανακαλύψτε τις αίθουσες υποδοχής και χορού, που είναι διακοσμημένες με υπέροχα έργα τέχνης από σημαντικούς καλλιτέχνες της Βενετίας όπως οι Tiepolo, Tintoretto και Longhi. Αν περπατήσετε προς το Ca’ Rezzonico από το Campo San Barnaba, θα βρείτε ένα μικρό ήσυχο κήπο μακριά από τα θορυβώδη τουριστικά μέρη.
Εκκλησία Santa Maria Gloriosa dei Frari
       Η Βασιλική της Santa Maria Gloriosa dei Friari που βρίσκεται κοντά στην Scuola Grande di San Rocco είναι ένα εξαίρετο παράδειγμα γοτθικής αρχιτεκτονικής. Η όμορφη πρόσοψή της θα σας εντυπωσιάσει και θα εκπλαγείτε από τους αμέτρητους θησαυρούς που θα βρείτε μέσα, συμπεριλαμβανομένων αριστουργημάτων των Tiziano, Donatello και Bellini.
Ca’ d’Oro
     Γνωστό και ως το «Χρυσό Σπίτι», αυτό το υπέροχο παλάτι πάνω στο Μεγάλο Κανάλι, είναι ένα αριστούργημα γοτθικής αρχιτεκτονικής με μια όμορφη διακοσμημένη φλοράλ πρόσοψη. Σήμερα είναι μουσείο που στεγάζει γλυπτά της Αναγέννησης καθώς και πίνακες του Tiziano και του Guardi. Μη χάσετε την ευκαιρία να θαυμάσετε και να φωτογραφίσετε το Μεγάλο Κανάλι από τα μπαλκόνια του παλατιού.
Εκκλησία Santa Maria della Salute
      Η Βασιλική της Santa Maria della Salute δίπλα στη γέφυρα Accademia χτίστηκε μετά την πανούκλα που «χτύπησε» τη Βενετία το 1630. Αυτή η υπέροχη λευκή εκκλησία συχνά ονομάζεται απλά «Salute» και είναι από τα πιο όμορφα και αναγνωρίσιμα αξιοθέατα της πόλης. Αν αναζητάτε χαλάρωμα και ηρεμία, δεν έχετε παρά να μπείτε μέσα στην εκκλησία και να θαυμάσετε τα έργα των Tiziano και Tintoretto που κοσμούν το εσωτερικό της.

   Εκκλησία Santa Maria dei Miracoli
        Μπορείτε να βρείτε αυτό το κρυφό «διαμάντι» στην περιφέρεια του Cannaregio. Η εκκλησία χτίστηκε από τα χρήματα που δωρίζονταν από τους ντόπιους για να στεγαστεί η εικόνα της Παναγίας που ήταν γνωστή ως θαυματουργή. Ξεφύγετε λοιπόν για λίγο  λοιπόν από τα πλήθη των τουριστών και ανακαλύψτε αυτή την πανέμορφη μαρμάρινη εκκλησία που βρίσκεται πέντε λεπτά μακριά από τη Γέφυρα του Ριάλτο.

   Ρiazza San Marco

              H πλατεία του Αγίου Μάρκου είναι η μοναδική πραγματική πλατεία στη Βενετία (οι υπόλοιπες ανοιχτές περιοχές θεωρούνται campi). Η πλατεία του Αγίου Μάρκου αποτέλεσε το κέντρο πολλών, σημαντικών θρησκευτικών και πολιτικών γεγονότων,  αλλά ταυτόχρονα αποτελούσε το κέντρο της κοινωνικής ζωής της Βενετίας.
          Στην αρχή η πλατεία περιοριζόταν στην περιοχή γύρω από τη Βασιλική του Αγίου Μάρκου , εξαιτίας της παρουσίας ενός καναλιού, του Rio Batario, το οποίο χώριζε την πλατεία στα δύο.
      Το παρόν σχήμα της πλατείας κατοχυρώθηκε τον 12ο αιώνα, όταν χρειάστηκε να κανονιστεί η συνάντηση του Πάπα Αλέξανδρου του 3ου και του αυτοκράτορα Βαρβαρόσα, οπότε και γέμισαν με χώμα το κανάλι του Rio Batario.
       Η πλατεία του Αγίου Μάρκου πλήττεται σοβαρά κάθε χρόνο από την 'Ακουα 'Αλτα (παλίρροια). Στην πλατεία του Αγίου Μάρκου θα μπορέσετε να θαυμάσετε τη Βασιλική του Αγίου Μάρκου, η οποία απεικονίζει τις σαφείς επιρροές της αυτοκρατορίας από το Βυζάντιο, το Παλάτι των Δόγηδων, το Κωδονοστάσιο (Campanille), το οποίο χτίστηκε εξ' ολοκλήρου μετά την κατάρρευση του το 1902, τον Πύργο του Ρολογιού, το Αρχαιολογικό Μουσείο, τη Βιβλιοθήκη Σανσοβινιάνα και τους στύλους του Σαν Μάρκο και του Σαν Τεόντορο. 

  Η Βασιλική του Αγίου Μάρκου


       Ο πρώτος πολιούχος της Βενετίας ήταν ο 'Αγιος Θεόδωρος. Το 828 όμως αντικαταστάθηκε από τον 'Αγιο Μάρκο, όταν δύο έμποροι επέστρεψαν το λείψανό του από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Στην αρχή το λείψανό του φυλασσόταν σε ένα παρεκκλήσι μέσα στο Παλάτι των Δόγηδων, αλλά αργότερα χτίστηκε μία εκκλησία προς τιμήν του και το λείψανό του φυλάσσεται εκεί. 
    Η βασιλική του Αγίου Μάρκου έχει υποστεί πολλές αλλαγές και προσθήκες στο πέρασμα των χρόνων εξαιτίας των φυσικών καταστροφών, αλλά και των φωτιών που είχαν ξεσπάσει. Έτσι, σήμερα αποτελεί ένα κράμα αρχιτεκτονικών στυλ. Φημίζεται επίσης και για την εκπληκτικής ομορφιάς Αγία Τράπεζα, η οποία είναι καλυμμένη με πολυάριθμες πολύτιμες πέτρες και χρυσά ανάγλυφα. Η εκπληκτική βασιλική διαθέτει πέντε  τεράστιους τρούλους και είναι χτισμένη σε σχήμα ελληνικού σταυρού. Τα μπρούτζινα άλογα που βρίσκονται στο εξωτερικό της εκκλησίας αποτελούν αντίγραφα των αυθεντικών μπρούντζινων και επιχρυσωμένων αλόγων που φυλάσσονται στο Μουσείο Μαρκιάνο.

 

 Το  Κωδωνοστάσιο


     Από την κορυφή του κωδωνοστασίου οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν την εκπληκτική θέα στην πόλη, καθώς και στις 'Αλπεις εφόσον η ατμόσφαιρα είναι καθαρή. Ο πρώτος πύργος που ολοκληρώθηκε το 1173 είχε χτιστεί ως φάρος. Το 1902 τα θεμέλια του υποχώρησαν και ο πύργος κατέρρευσε ευτυχώς χωρίς κανένα θύμα ή ζημιά στη διπλανή Βασιλική του Αγίου Μάρκου. Το 1912 επαναλειτούργησε και σήμερα διαθέτει ανελκυστήρα χωρητικότητας 14 ατόμων που μεταφέρει τους επισκέπτες στην κορυφή του. Το κωδωνοστάσιο διαθέτει 5 καμπάνες, από τις οποίες η κάθε μία έχει και διαφορετικό ρόλο.

   Ο Πύργος του Ρολογιού


        Το ρολόι αυτό δείχνει την ώρα σε Ρωμαϊκά ψηφία, τις φάσεις του φεγγαριού και τα ζώδια. Αρχικά είχε σχεδιαστεί για να δείχνει στους ναυτικούς τις παλίρροιες και τους μήνες που ήταν ευνοϊκοί για να σαλπάρουν. Λέγεται ότι η πολιτεία της Βενετία έδωσε μία τεράστια αμοιβή στους αδελφούς Ranieri για την κατασκευή του ρολογιού, αλλά αργότερα τους έβγαλε τα μάτια ώστε να μην αντιγράψουν ξανά τον εκπληκτικό μηχανισμό του ρολογιού. Στην κορυφή του ρολογιού δύο Μαυριτανοί χτυπούν την  καμπάνα.

   Η γέφυρα των Στεναγμών


        Ονομάστηκε έτσι γιατί από εδώ είχαν την ευκαιρία οι κατάδικοι να δουν για τελευταία φορά τον ήλιο και το νησάκι του Αγίου Γεωργίου πριν φυλακιστούν για πάντα .

    Γέφυρα Ριάλτο


           Η πέτρινη σήμερα γέφυρα του Ριάλτο, υπήρξε αρχικά ξύλινη, αλλά κατέρρεε από το βάρος των πεζών που περνούσαν. Έτσι το η γέφυρα χτίστηκε στη σημερινή της μορφή το 1591. Αποτελούσε το μοναδικό τρόπο να διασχίσει κανείς το Μεγάλο Κανάλι με τα πόδια. 

Κυριακή 30 Αυγούστου 2015

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΛΑΝΟ






Μιλάνο

      Το Μιλάνο είναι πόλη της Βόρειας Ιταλίας,  πρωτεύουσα της Λομβαρδίας.  Βρίσκεται σε υψόμετρο 120 μέτρων στην πεδιάδα της πιο πυκνοκατοικημένης και αναπτυγμένης περιφέρειας της χώρας. Είναι το βιομηχανικό και οικονομικό κέντρο του Ιταλικού Βορρά και έδρα του ιταλικού χρηματιστηρίου. Η πόλη έχει 1.336.364 κατοίκους (2014) και η ευρύτερη περιοχή (La Grande Milano) περίπου 7.400.000 κατοίκους.
  Το Μιλάνο ιδρύθηκε το 400 π.Χ. από Γαλάτες  και κατακτήθηκε τελικά από τους Ρωμαίους το 196 π.Χ. Είναι η δεύτερη σε πληθυσμό πόλη της χώρας και πρώτη από οικονομική δραστηριότητα. Η οικονομική σπουδαιότητα της πόλης αυξήθηκε σημαντικά απ' το 1870, που έγινε βιομηχανικό κι εμπορικό κέντρο. Στις επιχειρήσεις της απασχολούνται πάνω από 650.000 εργάτες κι η επιρροή της επεκτείνεται σ' ολόκληρη την Ιταλία.
   Το Μιλάνο είναι ένα από τα σημαντικότερα κέντρα στον κόσμο για την λυρική όπερα, με το διάσημο Teatro alla Scala (Σκάλα του Μιλάνου),  Η Biblioteca Ambrosiana διατηρεί μεταξύ άλλων τα σχέδια και τα σημειωματάρια του Λεονάρντο ντα Βίντσι.
       Στο Μιλάνο βρίσκονται αξιόλογοι χώροι συνδεδεμένοι με την ιστορία και τον πολιτισμό. Οι σημαντικότεροι είναι οι εξής:   
  • Πλατεία Duomo (Piazza del Duomo). Στην  πλατεία αυτή βρίσκεται το λαμπρό μνημείο της πόλης που είναι ο περίφημος καθεδρικός ναός της,  γοτθικού ρυθμού, που άρχισε να χτίζεται το 1386 και τελείωσε το 19ο αιώνα,  εξ ου και η ονομασία της. Ο καθεδρικός ναός του Duomo είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος γοτθικός  ναός του κόσμου (ο μεγαλύτερος γοτθικός ναός βρίσκεται στη Σεβίλλη).

  • Galleria Vittorio Emanuele II. Βρίσκεται στη παραπάνω πλατεία, δεξιά του Ντουόμο και είναι η Ιστορική Στοά Μαγαζιών. Πρόκειται για ιστορικό τριώροφο κτίριο, ένα σύμπλεγμα εμπορικών στοών σε σχήμα σταυρού που φέρεται να κατασκευάστηκε την περίοδο 1865-1877. Η είσοδος της στοάς αυτής από την πλατεία θυμίζει αψίδα θριάμβου  και καλύπτει σε ύψος το συνολικό ύψος του κτιρίου, με σειρές κιονοστοιχιών ιωνικού ρυθμού. Οι  άλλες τρεις παράπλευρες είσοδοι των στοών διασταυρώνονται στο κέντρο του συγκροτήματος πάνω από  τον οποίο φέρεται τεράστιος γυάλινος θόλος να επιστέφει αυτόν. Λέγεται ότι ο αρχιτέκτονας της Γκαλέριας Βιτόριο Εμμανουέλε λίγο πριν την αποπεράτωση έχασε τη ζωή του πέφτοντας από κάποια σκαλωσιά.
  • Tη γνωστή Galleria Vittorio Emanuelle είναι καλύτερα να την επισκεφτεί κανείς ημέρες εκτός Σαββατοκύριακου, που ο κόσμος είναι λιγότερος και η πρόσβαση στα μαγαζιά πιο εύκολη.

  • Σκάλα του Μιλάνου. Για χρόνια υπήρξε το σημείο αναφοράς της πολιτιστικής και κοινωνικής ελίτ της πόλης. Οι εργασίες αναπαλαίωσης προχωρούν και η Σκάλα θα είναι σύντομα έτοιμη να υποδεχτεί τους φιλόμουσους θεατές.


  • Ο ιερός ναός Santa Maria delle Grazie, διάσημος για την τοιχογραφία Ο Μυστικός Δείπνος του Λεονάρντο ντα Βίντσι.


Νάπολη



               «Δες τη Νάπολη και ύστερα μπορείς να πεθάνεις», λέει μια ιταλική παροιμία και δεν έχει άδικο. Η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ιταλίας μετά τη Ρώμη και το Μιλάνο, η μεγαλύτερη της Νότιας Ιταλίας και σημαντικό λιμάνι της Καμπανίας, είναι σαν τις Ναπολιτάνες: γεμάτη πάθη, εκρήξεις, ζωντάνια, γοητεία, ταμπεραμέντο, ερωτισμό και τέχνη. Η χιλιοτραγουδισμένη πόλη και πατρίδα της πουλτσινέλα, του τενόρου Ενρίκο Καρούζο, του Βεζούβιου, της πίτσας αλλά και της Σοφία Λόρεν έχει ενσωματώσει την Ιστορία στην καθημερινότητά της.

                       Πάνω σε λόφους στη βόρεια πλευρά του κόλπου και πολύ κοντά στο ηφαίστειο που αφάνισε την Πομπηία, είναι μία από τις πιο παλιές και πλούσιες σε Ιστορία και πολιτισμό ευρωπαϊκές πόλεις, με το ιστορικό κέντρο να έχει ανακηρυχθεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Βέβαια, αν και είναι ανοιχτό μουσείο, είναι ταυτόχρονα ζωντανή, πολύχρωμη και γοητευτική, με εξωστρεφείς ανθρώπους και πολλές υπαίθριες αγορές .

                          Κάποια από τα αξιοθέατά της είναι τα ακόλουθα:
                                                                   Duomo 

              Ο γοτθικού ρυθμού καθεδρικός ναός είναι αφιερωμένος στον πολιούχο San Gennaro. Στη μία πλευρά του βρίσκεται η πιο παλιά εκκλησία της πόλης, η Basilica Santa Restituta, η οποία χρονολογείται από τον 4ο μ.Χ. αιώνα. Λέγεται, μάλιστα, ότι οι κολόνες της προέρχονται από τον Ναό του Απόλλωνα, ενώ υπάρχουν εξαιρετικά fresca στο θόλο και αρχαιολογικά ευρήματα από την Αρχαία Ελλάδα μέχρι τον Μεσαίωνα. 


                    Museo di Capodimonte
             Το ανάκτορο του Καρόλου ΙΙΙ έγινε από νωρίς μουσείο, διότι ο βασιλιάς κατείχε πολλά έργα τέχνης και χρειαζόταν ένα χώρο για να τα τοποθετήσει. Αποτελεί το κύριο σημείο έκθεσης και προβολής της ναπολιτάνικης ζωγραφικής και διακοσμητικής τέχνης, με πολλά σημαντικά έργα ζωγραφικής μεταξύ 15ου και 17ου αιώνα και κάποια σημαντικά ρωμαϊκά γλυπτά. Αξιοσημείωτη είναι και η συλλογή Φαρνέζε ( museodicapodimonte.campaniabeniculturali.it ) 
                            Κατακόμβες 
             Πρόκειται για τις παλιότερες και πιο φημισμένες ιταλικές κατακόμβες, οι οποίες χρονολογούνται από το 2ο μ.Χ. αιώνα. Στους τοίχους τους θα θαυμάσετε υπέροχες παλαιοχριστιανικές τοιχογραφίες. Βέβαια, δεν συνιστώνται αν είστε κλειστοφοβικοί! (www.catacombedinapoli.it )
                         Castel  Nuovo και Castel del ovo

                     
                   Είναι το κύριο σύμβολο αρχιτεκτονικής της πόλης, ονομάστηκε νουόβο, δηλαδή καινούργιο, για να ξεχωρίζει από τα παλαιότερα, ντελ' Οβο και Καπουάνο. Κατασκευάστηκε το 1279 και από τότε έχει ανακαινισθεί πολλές φορές, αφού κατά καιρούς έχει υποστεί πολλές ζημιές (λεηλασίες, πυρπολισμούς κλτ.) Από το 1990 στην δυτική πτέρυγα φιλοξενείται το Δημοτικό Μουσείο της πόλης.




                                 Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

                 Το κτίριο αυτό, που στεγάζει μία από τις σημαντικότερες αρχαιολογικές συλλογές παγκοσμίως, υπήρξε στα τέλη του 16ου αιώνα η έδρα του βασιλικού ιππικού, ενώ στις αρχές του 17ου αιώνα ξαναχτίστηκε για να φιλοξενήσει το πανεπιστήμιο της Νάπολης.