ΣΚΩΤΙΑ

     Η Σκωτία  είναι χώρα-τμήμα του Ηνωμένου Βασιλείου Χωρίζεται βασικά σε δύο περιοχές, στις ορεινές περιοχές (Highlands), και στις πεδινές περιοχές (Lowlands). Αντίστοιχα οι κάτοικοί της, που είναι κυρίως κελτικής προέλευσης, χωρίζονται σε ορεινούς (Χάιλαντερς - Highlanders) και πεδινούς (Λόουλαντερς - Lowlanders). Οι Χάιλαντερς είναι αυτοί που θεωρούν τους εαυτούς τους, τους πιο γνήσιους Σκωτσέζους. Ζούνε στα ορεινά, κυρίως στα βόρεια της χώρας, και στη γλώσσα τους θα βρει κανείς πολυάριθμα ιδιωματικά στοιχεία, σίγουρα περισσότερα απ' ό,τι στην καθομιλουμένη των Λόουλαντερς, των κατοίκων των πεδινών περιοχών, κυρίως στο νότο της χώρας και των μεγαλύτερων πόλεων, του Εδιμβούργου και της Γλασκώβης,  που δέχθηκαν λόγω γειτνίασης με την Αγγλία πιο εύκολα την αγγλική επιρροή.

    Ένα «Αγγλοσαξονικό Χρονικό» του 10ου αιώνα είναι η αρχαιότερη πηγή, σχετικά  με τη χρήση της ονομασίας "Σκωτία".  Η λέξη προέρχεται από το λατινικό Scoti, αγνώστου προελεύσεως, που αναφερόταν στους Γαλάτες της Ιβερνίας (σημερινή Ιρλανδία). Η ύστερη λατινική ονομασία Scotia (χώρα των Γαλατών) χρησιμοποιούνταν μόνο για τις περιοχές της Σκωτίας, όπου ομιλούνταν κελτικά,  ενώ κατά τον Ύστερο Μεσαίωνα, περιλάμβανε ολόκληρη την περιοχή της Σκωτίας. Σήμερα, ο όρος χρησιμοποιείται για να δηλώσει οποιονδήποτε κάτοικο της περιοχής, ανεξάρτητα της εθνικότητας των προγόνων του.

       ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

  Αρχαιότητα και Ρωμαιοκρατία

    Συχνοί παγετώνες στην περιοχή της σύγχρονης Σκωτίας κατέστρεψαν οποιαδήποτε ίχνη ανθρώπινων εγκαταστάσεων πριν από τη Μεσολιθική περίοδο. Πιστεύεται ότι, μετά τους παγετώνες, οι πρώτες ομάδες κυνηγών έφτασαν στη Σκωτία πριν από 11.000 χρόνια. Οι πρώτες κατοικίες κατασκευάστηκαν πριν από  9.500 χρόνια περίπου, ενώ οι πρώτοι οικισμοί πριν από  6.000 χρόνια.

     Η γραπτή ιστορία της Σκωτίας ξεκίνησε με την άφιξη των Ρωμαίων στη νότια και κεντρική Μεγάλη Βρετανία,  όταν κατέλαβαν τα τωρινά εδάφη της Αγγλίας και της Ουαλίας  και τα μετέτρεψαν στη ρωμαϊκή επαρχία Britannia. Η κατοχή της Σκωτίας από τους Ρωμαίους γνώρισε σύντομα διαλείμματα. Οι Ρωμαίοι έχτισαν το Τείχος του Αδριανού, για να ελέγξουν τις τοπικές φυλές και από τις δυο πλευρές, αλλά τελικά  το έργο αποτέλεσε το βόρειο σύνορο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στη Βρετανία.

Μεσαίωνας

       Το βασίλειο των Πίκτων ήταν το κράτος που έγινε τελικά γνωστό ως Άλμπα ή Σκωτία. Στις αρχές του 8ου αιώνα, το βασίλειο των Πίκτων ήταν σε μεγάλο βαθμό όμοιο με το βασίλειο των Σκώτων, υπό τη βασιλεία του Αλέξανδρου Α' της Σκωτίας (1107 –1124). Ωστόσο, μέχρι τον 10ο αιώνα, οι Πίκτες επηρεάστηκαν από τη γαελική κουλτούρα και ανέπτυξαν ένα μύθο  με ιρλανδικές ρίζες ρίζες γύρω από τον πρόγονο της τότε βασιλικής δυναστείας, τον Κένεθ Α' της Σκωτίας.

      Μέχρι το 12ο αιώνα, οι βασιλείς της Άλμπα κατέκτησαν τα αγγλόφωνα εδάφη στα νοτιοανατολικά, ενώ  στο τέλος του 13ου αιώνα διαμορφώθηκαν τα σύνορα Αγγλίας - Σκωτίας όπως είναι γνωστά περίπου σήμερα. 

  Ωστόσο, οικονομικές και πολιτισμικές αλλαγές μετέβαλαν τη Σκωτία κατά τα ύστερα μεσαιωνικά χρόνια. Στα χρόνια του βασιλιά Δαυίδ Α' της Σκωτίας, ξεκίνησαν η φεουδαρχία,  η αναδιοργάνωση της κυβέρνησης και η ίδρυση των πρώτων πόλεων, που ονομάζονταν burghs. Συν τοις άλλοις, η μετανάστευση Γάλλων και Άγγλων  ιπποτών και κληρικών έφερε πολιτισμικές αναμείξεις: Ο πολιτισμός και η γλώσσα των παράκτιων περιοχών στα ανατολικά και νοτιοανατολικά δέχτηκε αγγλικές επιρροές, ενώ η υπόλοιπη χώρα διατήρησε τη Γαελική γλώσσα.

      Ο θάνατος του Αλέξανδρου Γ' της Σκωτίας το 1286 και της εγγονής του, Μαργαρίτας της Νορβηγίας, έσπασε τη διαδοχή των βασιλιάδων της Σκωτίας, με αποτέλεσμα να παρέμβει ο βασιλιάς Εδουάρδος Α' της Αγγλίας, ο οποίος τοποθέτησε τον Ιωάννη της Σκωτίας σαν αντιβασιλιά.

        Η σχέση αυτή διεκόπη, οδηγώντας σε μια αποτυχημένη προσπάθεια των Άγγλων για καθολική κυριαρχία. Πρόκειται για το γνωστό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας. Ο πόλεμος συνεχίστηκε για κάποιες δεκαετίες μέχρι τα μισά του 14ου αιώνα. 

    Η έλλειψη διαδόχου  οδήγησε στην καθιέρωση της δυναστείας των Στιούαρτ, που βασίλεψαν στη Σκωτία μέχρι τα τέλη του Μεσαίωνα. Η χώρα γνώρισε μεγάλη ευημερία κατά τη Σκωτσέζικη Αναγέννηση και τον Διαφωτισμό.

Σύγχρονη εποχή

       

       Το 1603, ο Ιάκωβος ΣΤ΄ της Σκωτίας κληρονόμησε τον αγγλικό θρόνο. Η Σκωτία παρέμεινε, εκτός μιας σύντομης περιόδου, ξεχωριστό κράτος, παρά τη σύγκρουση μεταξύ στέμματος και Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας για την  εκκλησιαστικής διακυβέρνησης. 

      Το 1707, αγγλικές απειλές για πάγωμα του εμπορίου και της ελεύθερης διακίνησης από τα σύνορα Αγγλίας - Σκωτίας, οδήγησαν στην υπογραφή της Ενωτικής Πράξης του 1707 μεταξύ των κυβερνήσεων των δυο κρατών και στη δημιουργία του Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας.

   Η Σκωτία έγινε ένα από τα μεγάλα εμπορικά, βιομηχανικά και πνευματικά κέντρα της Ευρώπης μετά τη σκωτσέζικη Αναγέννηση και τον Διαφωτισμό. Παρουσίασε μια βιομηχανική κάμψη μετά το Β΄Παγκόσμιο πόλεμο  και τις τελευταίες δεκαετίες παρουσίασε κάποια οικονομική και πολιτιστική επανάκαμψη.

      Το 1998, εγκαθιδρύθηκε το Κοινοβούλιο της Σκωτίας από την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου.

       Αρχηγός κράτους στη Σκωτία είναι ο Βρετανός επί του παρόντος  μονάρχης, δηλ. η  βασίλισσα Ελισάβετ Β΄.

Η ιδιαίτερη ομορφιά της Σκωτίας

   Η Σκωτία είναι μια χώρα με πλούσια ιστορία και εκπληκτικά φυσικά τοπία, που την καθιστούν ως έναν  ιδανικό προορισμό για ταξιδιώτες, οι οποίοι μπορεί ή να ενδιαφέρονται για την πλούσια ιστορία της και όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στα δεκάδες πολιτιστικά της  μνημεία ή απλά να είναι λάτρεις της φύσης και της ιδιαίτερης κουλτούρας του λαού της.

      Τα Σκωτσέζικα τοπία έχουν μεγάλη ποικιλία ως προς την σύνθεσή τους, με βουνά, έλη, αμέτρητα παράκτια νησιά, απόκρημνους βράχους που κόβουν την ανάσα και φυσικά πυκνά, καταπράσινα δάση.

     Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά με τα πιο φωτογενή μέρη της Σκωτίας είναι το πόσο καλά αφομοιώνονται οι ιστορικές κατασκευές από τα φυσικά τοπία. Τα αρχαία κάστρα και οι γέφυρες που συναντάει κανείς στη χώρα μοιάζουν σαν φυσικές προεκτάσεις της εξοχής.