ΠΑΚΙΣΤΑΝ

        Η Ισλαμική Δημοκρατία του Πακιστάν  پاکستان) είναι μια χώρα της Νότιας Ασίας. Βρίσκεται στην περιοχή όπου ενώνονται η Νότια Ασία, η Κεντρική Ασία και η Μέση Ανατολή. Βρέχεται από την Αραβική θάλασσα και έχει ακτογραμμή μήκους 1.046 χιλιομέτρων, και συνορεύει με το Αφγανιστάν και το Ιράν στα δυτικά, το Τατζικιστάν στα βόρεια, την Ινδία στα ανατολικά και την Κίνα (αυτόνομη περιοχή Ξιγιάνγκ-Ουγκούρ της Κίνας) στα βόρεια. Έχει έκταση 880.940 τ.χλμ. και πληθυσμό 189.439.000 κατοίκους. Πρωτεύουσα σήμερα είναι το Ισλαμαμπάντ, ενώ παλαιότερα ήταν το Καράτσι.

    Το Πακιστάν είναι μία κατεξοχήν μουσουλμανική χώρα με έναν από τους μεγαλύτερους Μουσουλμανικούς πληθυσμούς παγκοσμίως. Έχει πανάρχαια ιστορία αποίκισης και πολιτισμού, που περιλαμβάνει τον Πολιτισμό της κοιλάδας του Ινδού. Στην περιοχή έχουν εισβάλλει κατά καιρούς Έλληνες, Πέρσες, Άραβες, Αφγανοί, Τούρκοι και Μογγόλοι. Έγινε τμήμα των Βρετανικών Ινδιών κατά το 19ο αιώνα και κήρυξε την ανεξαρτησία του το 1947. 

    Η περιοχή του σημερινού Πακιστάν κατακτήθηκε και κατοικήθηκε κατά καιρούς από πολλά κύματα κατακτητών και μεταναστών που επηρέασαν και απορροφήθηκαν από ντόπιους λαούς. Διάφορες αυτοκρατορίες έχουν συμπεριλάβει τα εδάφη του, όπως η Περσική και η αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το Ινδο-ελληνικό βασίλειο που ίδρυσε στη συνέχεια ο Δημήτριος Α΄της Βακτριανής έφτασε στο απόγειο της ακμής του υπό τον βασιλιά Μένανδρο όπου άνθησε ο ελληνο-βουδιστικός πολιτισμός. Υπάρχουν και σήμερα σημαντικά αρχαιολογικοί χώροι της περιόδου όπως στην αρχαία πόλη "Τάξιλα" (Ταξασίλα), δυτικά της σημερινής Ισλαμαμπάντ, που στην αρχαιότητα διετέλεσε σπουδαίο κέντρο μάθησης .

    Το 712 μ.Χ. κατακτήθηκε από τους Άραβες -οι οποίοι το χρησιμοποίησαν και ως βάση για περαιτέρω κατακτήσεις ανατολικά- και ο πληθυσμός εξισλαμίστηκε. Αργότερα συμπεριλήφθηκε μαζί με την Ινδία στην Βρετανική Αυτοκρατορία.

    Το 1947 οι Βρετανοί αποχωρούν από την Ινδία, από την οποία αποσχίστηκε το καθαρά Μουσουλμανικό κράτος του Πακιστάν, το οποίο χωριζόταν σε Δυτικό και Ανατολικό τμήμα, ανάμεσα στα οποία βρίσκονταν 1.600 χλμ. ινδικού εδάφους.

Το σημερινό Πακιστάν προέκυψε μετά την αποσκίρτηση του Ανατολικού Πακιστάν και τη δημιουργία νέου κράτους (του Μπανγκλαντές) το 1971.

      *Το Μοχέντζο-ντάρο ( Ουρντού: موئن جودڑو, Σίντι,  Ελληνικά: Λόφος των νεκρών) ήταν πόλη του πολιτισμού της κοιλάδας του Ινδού κτισμένη περί του 2600 π.Χ.-Π.Κ.Ε.-Π.Κ.Χ. και βρίσκεται στην Επαρχία Σιντχ του Πακιστάν. Είναι η μεγαλύτερη αρχαία πόλη της κοιλάδας του Ινδού και αναγνωρίζεται ευρέως ως μία από τις σημαντικότερες και πρωιμότερες πόλεις της Ν. Ασίας και του πολιτισμού της κοιλάδας του Ινδού. Ενίοτε αναφέρεται ως «αρχαία μητρόπολη της κοιλάδας του Ινδού».

      Το Μοχέντζο-ντάρο, η Χαράππα και ο πολιτισμός τους εξαφανίστηκαν δίχως ίχνη έως την ανακάλυψή τους το 1920. Η συγκεκριμένη αρχαιολογική θέση ανασκάφθηκε εκτεταμένα επί σειρά ετών, ενώ σε ορισμένα σημεία οι ανασκαφές συνεχίζονται με νέες τεχνικές επιφανειακής επιθεώρησης, συντήρησης και προστασίας από φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές.

     Το Μοχέντζο-ντάρο είναι Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Το μεγαλύτερο τμήμα των έργων που γίνονται σήμερα εκεί έχει επικεντρωθεί στην προστασία και συντήρηση των κτηρίων, εγχείρημα που ανέλαβε η UNESCO σε συνεργασία με το Τμήμα Αρχαιολογίας και Μουσείων, καθώς και διάφορους συμβούλους.

* Εθνικός κήπος Σαλιμάρ

      Ο κήπος Shalimar είναι περσικού στυλ, χτισμένος από τον Σάχη Jahan στη Λαχόρη, στο σημερινό Πακιστάν. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1641 και ολοκληρώθηκε ένα χρόνο μετά. Όλη διαδικασία έγινε υπό την επίβλεψη του Khalilullah Khan, ενός ευγενούς από την αυλή του Σάχη, σε συνεργασία με τους Ali Mardan Khan και Mulla Alaul Maulk Tuni. 

    Το πάρκο Shalimar έχει σχήμα επιπαραλληλογράμμου και βρίσκεται μέσα σε ψηλό τουβλότοιχο, που είναι ιδιαίτερα γνωστός για το μαιανδρικό του σχέδιο. Οι κήποι έχουν έκταση 658 μέτρα από νότο προς Βορρά και 258 μέτρα από Ανατολή προς Δύση. 

    Το 1981, οι κήποι Shalimar περιελήφθησαν στην προστατευόμενη παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά της UNESCO μαζί με το φρούριο της Λαχόρης.