ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ

         Με το όνομα Κεραμεικός φέρονταν στην Αρχαία Αθήνα δύο συνοικίες που βρίσκονταν στο βορειοδυτικό άκρο της τότε Αθήνας οι λεγόμενοι "Έξω Κεραμεικός" και ο "Έσω Κεραμεικός". Δηλαδή δύο Κεραμεικοί όπως λέει και ο Ησύχιος,  "ο μέν εκτός του τείχους, ο δε εντός". . Την διάκριση αυτή μνημονεύουν επίσης ο Πλάτων,  ο Θουκυδίδης και ο Πλούταρχος..Ο Κεραμεικός ήταν το πρώτο δημόσιο νεκροταφείο της αρχαίας Αθήνας.

            Οι δύο αυτές αρχαίες συνοικίες αποτελούσαν το δήμο των Κεραμέων, από την Ακαμαντίδα  φυλή. Το όνομα του δήμου αυτού προήλθε κατ΄ άλλους από τον επώνυμο ήρωα Κέραμο,  ενώ κατ΄ άλλους από τους τεχνίτες κεραμείς (αγγειοπλάστες - αγγειογράφοι) και από τα εργαστήριά τους που ήταν αρχικά στη περιοχή αυτή. Οι δύο Κεραμεικοί χωρίζονταν μεταξύ τους από το θεμιστόκλεο τείχος και συνδέονταν από μεγάλη διπλή πύλη τη  λεγόμενη "Δίπυλο",  στην οποία εξωτερικά κατέληγαν η αρχαία οδός Πειραιώς, η Ιερά οδός, από και προς την αρχαία Ελευσίνα και η οδός προς την Ακαδημία του Πλάτωνος.

            Εσωτερικά του Διπύλου ξεκίναγε μεγάλη λεωφόρος, που διαμέσου της αρχαίας αγοράς και μεταξύ των λόφων της Πνύκας,  και του Αρείου Πάγου  κατέληγε στην είσοδο της  Ακρόπολης.

           . Έτσι ο μεν Έξω Κεραμεικός είχε ταφικό χαρακτήρα, ενώ ο Έσω Κεραμεικός οικιστικό χαρακτήρα.

               Από την ελληνιστική περίοδο μέχρι τους παλαιοχριστιανικούς χρόνους (338 π.Χ. μέχρι τον 6ο αιώνα) το νεκροταφείο διαφαίνεται πως λειτουργούσε αδιάκοπα.