Μέγαρο Γκουέλ και Κάζα Μιλά

         Α/ Μέγαρο Γκουέλ  Ένα από τα πιο σημαντικά έργα του  Καταλανού αρχιτέκτονα Αντόνι Γκαουντί  είναι το Μέγαρο Γκουέλ(Palau Güell) στη Βαρκελώνη. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1886  και ολοκληρώθηκε το 1888. Το κτίριο βρίσκεται στην καρδιά της πόλης και πολύ κοντά στην κεντρική της αρτηρία, στις Ράμπλας.

Μέγαρο Γκουέλ, Πρόσοψη

       Ο σχεδιασμός του κτιρίου ανατέθηκε στον Γκαουντί από τον βιομήχανο Δον Eusebi Güell i Bacigalupi.

       Ο Güell, εκείνη την εποχή ήταν εξέχουσα μορφή στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική ζωή της Βαρκελώνης και αντιπροσώπευε ιδεολογικά την κοινωνία της πόλης.

       Από αρχιτεκτονικής άποψης το κτίριο, λόγω του μικρού οικοπέδου στο οποίο βρίσκεται, αναπτύσσεται καθ’ ύψος σε οχτώ επίπεδα. Πυρήνας του κτιρίου είναι μια κεντρική αίθουσα μουσικής. Γύρω από αυτής αναπτύσσονται η τραπεζαρία, τα σαλόνια και οι αίθουσες υποδοχής. Ο επισκέπτης περνάει διαδοχικά από αυτή τη σειρά μικρότερων χώρων,  μεταξύ των οποίων και από το προσωπικό γραφείο του Güell για να καταλήξει στο κεντρικό σαλόνι.

      Ο χώρος αντιπροσωπεύει ιδεατά το παραδοσιακό μεσογειακό αίθριο. Η γεωμετρία αυτής της αίθουσας αποτελείται από δύο βασικά στοιχεία, τον κύβο και το θόλο, με τον τρούλο να συμβολίζει τον ουρανό και την τετράγωνη κάτοψη της αίθουσας να συμβολίζει τη γη..

       Στο μέγαρό του ο Güell, στα τέλη του 19 ου αιώνα, φιλοξενούσε πολυάριθμες συγκεντρώσεις καλλιτεχνών και διανοούμενων. Στο μεγάλο σαλόνι διαδραματίζονταν κονσέρτα, δεξιώσεις και ακόμη και θρησκευτικές τελετές, εκδηλώσεις στις οποίες συμμετείχε η υψηλή κοινωνία της Βαρκελώνης. 

         Στην πρόσοψη του κτιρίου, ανάμεσα στις δύο εισόδους, η ασπίδα, συμβολίζει τη σημαία της Καταλονίας. Στην οροφή του μεγάρου ο τρούλος προεξέχει και στέφεται με διάφορα σύμβολα, μεταξύ των οποίων η σφαίρα του κόσμου, ο ηλιακός δίσκος και πάνω απ’ όλα ο  χριστιανικός σταυρός.

      Β/Κάζα Μιλά Η Κάζα Μιλά,  γνωστή και ως la pedrera (καταλανικά για το «λατομείο») είναι μια πολυκατοικία  σχεδιασμένη από τον Αντόνι Γκαουντί μεταξύ του 1906 και 1910,  ενώ επίσημα ολοκληρώθηκε το 1912.

       Ονομάστηκε "Κάζα Μιλά,  γιατί το κτίριο κατασκευάστηκε ως σπίτι για την εύπορη οικογένεια Μιλά. 

      Θεωρείται πρωτοποριακή ως προς τις ανέσεις στη σύγχρονη δόμηση. Διαθέτει έναν τέλειο εξαερισμό όπως και ένα υπόγειο γκαράζ. Η κατασκευή είναι ένας συνδυασμός σιδηροκατασκευής και σκυροδέματος. Ενώ στο εσωτερικό του έχει προσέξει και την παραμικρή λεπτομέρεια, από τα πόμολα στις πόρτες μέχρι τα φωτιστικά που φέρουν την σφραγίδα της ευφυΐας του Γκαουντί. Ακόμη ένας εντυπωσιακά σουρεαλιστικός χώρος με γλυπτά αποτελεί την στέγη του κτιρίου.

          Ο συνδυασμός της εκκεντρικότητας του κτιρίου με τα μεσοαστικά συντηρητικά έπιπλα στο εσωτερικό του, δημιουργεί μια ενδιαφέρουσα αντίθεση ανάμεσα στην εκκεντρικότητα του μοντερνισμού και τη σοβαρότητα της εποχής του 19 ου αιώνα. Ήταν το τελευταίο αστικό έργο του, πριν αφιερωθεί αποκλειστικά στη Σαγράδα Φαμίλια.

         Ανακαινισμένο στο πρότερο μεγαλείο του το 1996 μετά από χρόνια εγκατάλειψης, το Πεδρέρα στεγάζει σήμερα ένα μουσείο αφιερωμένο στον Γκαουντί, το εκθεσιακό κέντρο του Καϊσα ντε Καταλούνια, ένα επιπλωμένο διαμέρισμα μουσείο, καθώς και ιδιωτικές κατοικίες που κατοικούνται από απογόνους τον αρχικών κατοίκων.

      Εκείνο το χρονικό διάστημα ο Αντόνιο Γκαουντί είχε οικοδομήσει αρκετά κτίρια που του είχαν ζητηθεί από εύπορες οικογένειες, καθώς ήταν ήδη γνωστός για τη  Σαγράδα Φαμίλια, για τους πολυελαίους στους δρόμους με στοιχεία μοντερνισμού κ.α .

   Η  Πεδρέρα ποτέ δεν άρεσε στην οικογένεια Μιλά, αντιθέτως σήμερα το επισκέπτονται καθημερινά ορδές τουριστών θαυμάζοντας αυτό το περίτεχνο κτίριο.

    Το κτίριο είναι ενταγμένο στον  κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.