το Κρεμλίνο της Μόσχας

           Το Κρεμλίνο της Μόσχας αποτελεί το αρχαιότερο τμήμα της ρωσικής πρωτεύουσας, της Μόαχας και ταυτόχρονα το ιστορικό της κέντρο. Συχνά αναφέρεται και μόνο ως Κρεμλίνο. Η λέξη κρεμλίνο είναι ρωσική και σημαίνει "φρούριο".

             Το Κρεμλίνο της Μόσχας αποτελούνταν αρχικά από ένα μεσαιωνικό κάστρο, το οποίο εξελίχθηκε στα τέλη του 15 ου αιώνα σε μορφή ακρόπολης. Ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό χαρακτηριστικό του αποτελεί το εξωτερικό τείχος και το οχυρωμένο συγκρότημα με τους 20 πύργους, το οποίο διατηρείται σε καλή κατάσταση ως τις μέρες μας. Η οχύρωση αυτή αποτέλεσε πρότυπο για τη δημιουργία κι άλλων κρεμλίνων σε άλλες πόλεις.

                . Πρόκειται για ένα μοναδικό μουσειακό σύμπλεγμα, το οποίο συμπεριλαμβάνει μνημεία όπως τα εξής:

            Ουσπένσκι Σομπόρ (Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου), 1475-1479 .Για διάστημα πολλών αιώνων υπήρξε ο κύριος καθεδρικός ναός της Ρωσίας. Αν και χτίστηκε με βάση τα σχέδια του Αριστοτέλη Φιοροβάντι - από τις μεγαλύτερες μορφές της εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής του Κουατροτσέντο - δεν επαναλαμβάνει τις χαρακτηριστικές μορφές της Ιταλικής αναγέννησης. Το έργο αυτό το διακρίνει η αρχιτεκτονική διαύγεια, η σοβαρότητα και η λιτότητα της αρχιτεκτονικής φόρμας που μας παραπέμπει στο πνεύμα της πρώιμης αναγέννησης. Σ αυτό έγκειται και ο νεωτερισμός του έργου, στο οποίο βλέπουμε να εξελίσσονται οι παραδοσιακές ιδιαιτερότητες της ρωσικής εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής.

           Αρχάγγελσκι (του Αρχαγγέλου), 1505-1508. Το εκπληκτικό αυτό κτίριο του αυτοκρατορικού ναού εντυπωσίασε τους σύγχρονούς του με το ιδιόμορφο εσωτερικό του (πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκαν χαμηλές καμάρες). Η αναγεννησιακή διακόσμηση των προσόψεων και του εσωτερικού του επέδρασε σημαντικά στην εξέλιξη της ρωσικής αρχιτεκτονικής, καθώς αποτέλεσε γενικά αποδεκτό παράδειγμα. Ήταν ο τόπος ταφής των τσάρων.

            Μπλαγκοβεσένσκι (Ευαγγελισμού). Ήταν ο προσωπικός ναός των τσάρων. Εδώ παντρεύονταν και βάφτιζαν τους απογόνους τους. Πρωτοπρεσβύτερος του ναού ήταν ο πνευματικός της τσαρικής οικογένειας.

           Πατριαρχικά ανάκτορα (17ος αι) με την εκκλησία των 12 Αποστόλων. Σπάνιο δείγμα μοσχοβίτικης αρχιτεκτονικής του 17ου αι.. χτίστηκαν με εντολή του Πατριάρχη Νίκωνα το 1652-1656. Ο πρώτος όροφος χρησιμοποιούταν για τις καθημερινές ανάγκες, στον δεύτερο βρισκόταν οι επίσημες αίθουσες και η εκκλησία του Αποστόλου Φίλιππα και στον τρίτο τα ιδιαίτερα διαμερίσματα του Πατριάρχη.

       Καμπαναριό του Ιβάν του Μέγα . Χτίστηκε για να εξυπηρετεί τις ανάγκες των ναών της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, του Αρχαγγέλου και του Ευαγγελισμού, οι οποίοι δεν είχαν δικά τους καμπαναριά. Από το 1329 στην θέση αυτή υπήρχε το καμπαναριό με την εκκλησία του Ιωάννη του Λεστβίτσνικ από το 1505 ως το 1508 χτίστηκε ένα νέο καμπαναριό δίπλα στην εκκλησία, πάνω στη βάση του παλιού. Αρχικά είχε δυο καμπαναριά σε διαφορετικά επίπεδα, όμως το 1600 κατ εντολή του Μπορίς Γκοντουνόφ χτίστηκε πιο ψηλό, φτάνοντας το 81 μέτρα, και ήταν μέχρι να κτιστεί ο ναός του Σωτήρος το ψηλότερο κτίριο στην πόλη.

       Κρατική Αίθουσα των Όπλων (1844-1851). Παλαιότερα έτσι ονομαζόταν το εργαστήρι, όπου κατασκευάζονταν τα όπλα. Το 1709, μετά την μάχη της Πολτάβας, ο Πέτρος Ι διέταξε να δοθούν στην Αίθουσα αυτή όλα τα λάφυρα και τα λάβαρα ώστε να ιδρυθεί ένα μουσείο πολεμικής δόξας. Με τον καιρό μετατράπηκε σε πραγματικό θησαυρό, όπου μπορεί κανείς να θαυμάσει πολεμικά λάφυρα, τσαρικά παράσημα και εμβλήματα της τσαρικής εξουσίας καθώς και εκκλησιαστικά σκεύη. Στο ίδιο κτίριο φιλοξενείται και ο Θησαυρός των Διαμαντιών της Ρωσίας.

       Μυστικός Πύργος (Ταϊνίνσκαγια) (1485) - βρίσκεται προς την όχθη του ποταμού Μόσχοβα. Χτίστηκε από τον Αντόνιο Φριάζιν και η ονομασία του σχετίζεται με ένα μυστικό υπόγειο πέρασμα που έβγαζε στο ποτάμι και κατασκευάστηκε σαν δίοδος σε περίπτωση πολιορκίας.

       Πύργος του Σωτήρος (Σπασκάγια) (1491) . Ο πιο γνωστός από τους πύργους του Κρεμλίνου. Δεσπόζει με τα ρολόγια του πάνω από την κύρια πύλη του Κρεμλίνου, την Πύλη του Σωτήρος, από την οποία σύμφωνα με την παράδοση περνούσαν οι τσάροι της Ρωσίας.

        Αυτοκρατορικός Πύργος (Τσάρσκαγια) - μικρός πύργος από τον οποίο σύμφωνα με την παράδοση ο Ιβάν ο Τρομερός παρακολουθούσε τους απαγχονισμούς που γίνονταν στην «Κάθοδο του Βασιλείου».

       Πύργος του συναγερμού (Ναμπάτναγια) . Παλιότερα εδώ βρισκόταν η καμπάνα που σήμαινε συναγερμό στην πόλη. Η μεγάλη Αικατερίνη διέταξε να αφαιρέσουν το γλωσσίδι της γιατί αυτή σήμανε και την έναρξη της εξέγερσης του 1771.

       Γωνιακός Πύργος του οπλοστασίου (Αρσενάλναγια) (1492) . Κατά τον 17ο αι. εδώ αναζητούσε ο ψάλτης Κόνων Οσίποφ την φημισμένη βιβλιοθήκη του Ιβάν του Τρομερού. Ακόμη και σήμερα δεν έπαψαν οι φήμες για την τύχη της πολύτιμης βιβλιοθήκης, η οποία περιελάμβανε ελληνικά και λατινικά βιβλία καθώς και βιβλία από την Ανατολή, μεταξύ των οποίων και έργα άγνωστων σε εμάς συγγραφέων. Είναι πολύ πιθανό αυτά τα βιβλία να τα μετέφερε εδώ από την Κωνσταντινούπολη η Σοφία των Παλαιολόγων, σύζυγος του Ιβάν ΙΙΙ. Μετά την βασιλεία του Ιβάν του Τρομερού η βιβλιοθήκη εξαφανίστηκε και είναι πολύ πιθανό να βρίσκεται κάπου στα υπόγεια του Κρεμλίνου.

       Κτίριο της Γερουσίας (1776 - 1788) . Τον θόλο του κτιρίου κοσμούσε το επιχρυσωμένο άγαλμα του Αγίου Γεωργίου, το οποίο κάηκε στην πυρκαγιά του 1812 και αντικαταστάθηκε μόλις πρόσφατα. Μετά την επανάσταση είχε το γραφείο του ο Λένιν.

       Η πολυεδρική αίθουσα (Γκρανοβίταγια παλάτα) (1473-1490) . Πήρε το όνομά της από τις πέτρες που καλύπτουν τους εξωτερικούς τοίχους και που είναι κομμένες σε σχήμα πολύεδρου. Εδώ κατά παράδοση δινόταν τα επίσημα γεύματα των  στέψεων..  Στην αίθουσα οδηγούσε το Κράσνογιε Κριλτσό (εξώστεγο) διακοσμημένο με λέοντες, το οποίο γκρεμίστηκε κατά την σοβιετική περίοδο και στην θέση του χτίστηκε το κτίριο του εστιατορίου του Κρεμλίνου. Το Κράσνογιε Κριλτσό αποκαταστάθηκε το 1994.

       Το μεγάλο παλάτι του Κρεμλίνου . Χτίστηκε την δεκαετία του 40 τον 19ο αι. Εδώ κατοικούσαν οι Ρώσοι αυτοκράτορες κατά την διάρκεια της παραμονής τους στην Μόσχα.

       Η Καμπάνα - τσαρίνα . Είναι η μεγαλύτερη από όλες τις καμπάνες της Ρωσίας, δεν ακούστηκε όμως ποτέ. Κατασκευάστηκε το 1734-1735 για τον ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Βρισκόταν ακόμη μέσα στο καλούπι όταν ξέσπασε στην πόλη πυρκαγιά. Το κρύο νερό, με το οποίο προσπαθούσαν να σβήσουν την φωτιά έπεσε μέσα στο καλούπι με αποτέλεσμα να αποκοπεί ένα κομμάτι της καμπάνας.

       Το Κανόνι - τσάρος . Είναι ένα γιγαντιαίο κανόνι μήκους 5,35 μέτρων, διαμέτρου 890 μ. και βάρους 40 τόνων. Εξαιρετικό δείγμα της πολεμικής τεχνολογίας του 16ου αι. Βρισκόταν στην κόκκινη πλατεία - έτοιμο να υπερασπιστεί την πόλη - πράγμα όμως που δεν χρειάστηκε ποτέ!